بازی Forspoken با ارجاعاتی به آلیس در سرزمین عجایب شروع می‌شود. آلفره “فِرِی” هالند ( با بازی اِلا بالینسکا) یک بزهکار خیابانی یتیم است که در دوران کودکی توسط والدینش رها شده است. با توجه به سبک و سیاق زندگی خیابانی، شخصیت فری خودخواه ، بی ادب و سرکش شکل گرفته است. در آغاز بازی، دستبندی عجیب و غریب توجه او را به خود جلب می کند. هنگامی که فری دستبند را بر می دارد و قصد دارد بفهمد که این دستبند اسرار آمیز چیست ناگهان پرتالی باز شده و او از شهر نیویورک به دنیای فانتزی «آتیا» منتقل می شود.

فری از قدرت‌های جادویی دستبند اسرار آمیز برای سفر از طریق آن و زنده ماندن برای یافتن راه خانه خود استفاده می کند. دستبند در دست فری به او قدرت جادویی می‌دهد و حالا او تبدیل به تنها امید برای نجات جهان شده است. اولین ساعات Forspoken بدترین ساعات آن است و بازی به شدت کند و خسته کننده شروع می‌شود ، اما اگر صبر پیشه کنید بازی با طلسم‌ها و جادوهای خیره‌کننده و حرکات پارکور به شما پاداش می‌دهد. متأسفانه، این سرزمین به جز بخش‌هایی محدود نیز خالی از زندگی است. البته این توضیح داستانی خود را دارد و برای این که شما کاملا تنها نباشید دستبند شما که «کاف» نام دارد با شما صحبت می کند. کاف حساس و آرام است و از لحاظ شخصیتی با فری تفاوت‌های بسیاری دارد و صحبت های رد و بدل شده بین این دو می تواند تا حدی حس تنها بودن در این سرزمین را کم کند.

بازی Forspoken یکی از سطحی‌ترین و پوشالی‌ترین بازی‌هایی است که می‌توانید روی کنسول‌های گران‌ قیمت نسل نهمی‌تان تجربه کنید. تنها نکته مثبت بازی گرافیک هنری جذاب آن است. این در حالیست که Forspoken نه تنها در بخش گیم‌پلی و طراحی مراحل ناامیدتان می‌کند، بلکه عملا در بخش قصه‌گویی یک فاجعه تمام عیار است. همه این‌ها را که کنار هم بگذارید به یک بازی شکست خورده می‌رسید که شاید سراغش نروید، برایتان بهتر باشد.

منبع توضیحات: بازی سنتر و ویجیاتو