بازی Serious Sam Siberian Mayhem شما را به دنیای جدیدی خواهد برد که سام ماجراجو فصل جدیدی از ماجراهای خود را در آن شروع کرده است. او قصد دارد که به ژنرال خائن رسیده و قدم‌های بزرگی برای نابودی وی بردارد. مناظر وسیعی از روسیه را می‌بینیم که این بازی در آن جریان دارد و شما نیز می‌توانید این ماجراها را یک به یک تجربه کنید. المان‌های متنوعی از جاده‌های طولانی گرفته تا قلعه‌های بزرگ در بازی قرار دارد و می‌توانید به‌عنوان یکی از عاشقان سام ماجراجو آن‌ها را تجربه کنید. همه ماجراهای بازی در قلب کشور روسیه قرار دارد و همان فضای سرد و بی روح را خواهیم دید که مهاجمین بیگانه وارد آن شدند.

بازی پنج سطح جالب به‌همراه دارد و می‌توانیم دنیایی زیبا و بسیار خطرناک را داشته باشیم. از سواحل قطب شمال گرفته تا جنگل‌های متروک در انتظار شما است و باید کم کم وارد دهکده‌های متروکه شده و شهری از ارواح وحشتناک را در آن نابود کنید. از دیگر گزینه‌های جالب بازی می‌توانیم به منطقه سیبری اشاره کنیم که به اندازه کافی بزرگ بوده و شما برای پیروزی و مقاومت در آن کار سختی خواهید داشت. تنها قوی‌ترین روح‌ها در سیبری زنده می‌مانند و کاملا با منتالیست این منطقه آشنا هستند. مجموعه جدیدی از دشمنان را هم در بازی خواهیم دید که هر کدام باس خاصی دارند و باید با استراتژی و سلاح‌های ویژٰه به سراغش بروید.

شما تنها با یک تفنگ می‌توانید در برابر دشمنان خود قد علم کنید. موجودات افسانه‌ای که یادآور آثار قبلی سام ماجراجو هستند هم در این بازی حضور دارند. شما برای تحقق مخرب‌ترین رویاهای خود وارد این بازی شده و می‌توانید مهارت‌های خود را در آن نشان دهید. در میان غریبه‌ها حرکت کرده و سعی کنید قبل از اینکه کیهان در بازی Serious Sam: Siberian Mayhem به پایان راه خود برسد، باس بازی را شکست دهید.

بازی Returnal در قسمت داستانی اثری به شدت عجیب است. گیمر در نقش فضانوردی به نام سلین (Selene) ظاهر می‌شود که به دلایل نامعلومی و با سرپیچی از دستورات، به تنهایی با استفاده از فضاپیمای شرکت ASTRA به سمت سیاره‌ای ممنوعه Atropos در حال حرکت است. سلین به دنبال منبع سیگنالی به نام White Shadow می‌گردد. در همان ابتدای ورود به اتمسفر این سیاره، فضاپیما مورد هدف قرار گرفته و سقوط می‌کند. سلین بعد از به هوش آمدن با فضاپیما تقریبا نابود شده خود روبرو می‌شود اما لباس فضانوردی او کاملا سالم است. ارتباط سلین کاملا با ASTRA قطع شده و از این رو او تصمیم می‌گیرد که به جستجوی خود برای پیدا کردن منبع سیگنال White Shadow ادامه دهد.

سلین بسیار سریع متوجه می‌شود که او در سیاره Atropos در یک چرخه گرفتار شده. اهمیتی ندارد که او چند بار و چگونه جان خود را از دست بدهد، سلین همیشه در صحنه انهدام فضاپیما بیدار خواهد شد. در بخش روایت داستانی باید گفت که Returnal بسیار مرموز و مبهم عمل می‌کند که کاملا با اتمسفر دنیای آن همخوانی دارد. دنیایی که توسط نسلی از بیگانگان فضایی ساخته شده و حالا به نظر نیز مدت‌هاست که توسط آنها رها شده است.

در بخش گیم پلی Returnal بسیار بی رحم است. اگر جز افرادی هستید که سبک روگ لایک را تجربه نکردید منتظر چالشی بسیار سخت باشید. اگر هم به این سبک علاقه دارید بازهم باید گفت که این بازی تجربه بسیار دشواری خواهد بود. “ریترنال” از نقشه‌های مختلفی تشکیل شده است که هر کدام از آنها به صورت کاملا تصادفی شکل می‌گیرند. این بدین معنی است که برای پیشرفت در بازی راهی ثابت وجود ندارد و گیمر باید همیشه در حال جستجو برای رسیدن به هدف تعیین شده باشد. بازی شامل مراحل مختلفی است که در انتهای هر کدام از آنها یک باس در انتظار گیمر خواهد بود.

گیمر با هر بار از دست دادن جان خود در بازی، به ابتدای بازی بازگشته و تقریبا تمام آیتم‌ها، آپگرید‌ها و سلاح‌های خود را از دست می‌دهد. شاید تنها نکته حائز اهمیتی که با مردن در بازی از دست نمی‌رود، ویژگی‌های (Trait) به دست آمده برای هر سلاح است. گیمر با استفاده از سلاح‌های مختلف می‌تواند ویژگی‌های جدیدی را برای آنها آزاد کند. گرچه اسلحه به صورت کاملا تصادفی در اختیار گیمر قرار می‌گیرد اما این ویژگی‌ها به صورت دائم برای استفاده آزاد خواهند شد.

البته همه چیز در بازی Returnal برای آزار روحی گیمر طراحی نشده است. در بخش مبارزات باید گفت که این بازی می‌تواند بسیار جذاب ظاهر شود. تنوع اسلحه در بازی بسیار خوب است و هر اسلحه قابلیت‌های متفاوتی دارد و می‌تواند در سناریو‌های مختلف کارآمد باشد. هر کدام از این سلاح‌ها به نوعی تصوری علمی تخیلی از اسلحه‌هایی است که در حال حاضر وجود دارند. البته برخی از سلاح‌ها به نوعی عمومی تر هستند و گیمر می‌تواند به خوبی در همه شرایط از آنها استفاده کند. مبارزات بسیار سریع، نفس گیر و البته دشوار خواهند بود. حتی آسان ترین دشمن‌ها با بی دقتی می‌توانند به چالشی بسیار سخت تبدیل شوند.

بازی اکشن استودیوهای ۱۱۰ اینداستریز و سولیل با نام Wanted: Dead که در سبک سایبرپانک ساخته می‌شود، نوید یک اثر جذاب و هیجان‌انگیز را می‌دهد. در این بازی افسر هانا استون (Hannah Stone) در دنیایی سایبرپانکی با درون‌مایه‌ای انیمه‌ای، به دنبال یک پلیس سایبورگ است. از ترکیب وحشیانه‌ی شمشیرها و اسلحه‌های او در حملات به طرز چشم‌گیری استفاده می‌شود و تکه تکه شدن دشمنان مطمئناً رضایت فوق‌العاده ای را به همراه خواهد داشت.

این بازی اکشن ماجراجویی تک‌نفره‌ی سوم شخص به وضوح سرشار از طنز و شوخ طبعی است و به همان اندازه که در تریلرها شرارت و حملات خونین هانا استون را به تصویر می‌کشد، می‌تواند هیجان‌انگیز باشد. همانطور که اغلب اتفاق می‌افتد، می‌توان از هم اکنون منتظر برخی از انتقادات به سبک طراحی این بازی بود، اما گیم‌پلی آن می‌تواند به تنهایی حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. قطع کردن اعضای بدن مطمئناً پاداش رضایت‌بخشی برای غلبه بر دشمنان سرسخت خواهد بود و در نتیجه، می‌توان چنین برداشت کرد که بازی Wanted Dead سرگرمی را اولویت خود قرار داده است.

جالب است بدانید که توسعه‌دهندگان بازی Wanted: Dead در استودیوی سولیل (Soleil)، افرادی هستند که کارنامه‌ای فوق‌العاده درخشان و افسانه‌ای دارند. این تیم متشکل از گروهی است که پیش‌تر روی Ninja Gaiden و Dead or Alive کار کرده بودند. تاکید بر سیستم مبارزات در این بازی نیز به دلیل سابقۀ اعضای تیم توسعه صورت گرفته است؛ آن‌ها استادان خلق مبارزات خشن هستند. البته، این بدان معنا نیست که گیمرها می‌توانند تنها به وسیله‌ی فشردن چند دکمه به صورت مداوم از میان انبوهی از دشمنان بگذرند و در کل زمان تجربه‌ی بازی به سلاخی کردن دشمنان به وسیله‌ی اسلحه‌ی محبوب خود بپردازند. در واقع، گیم‌پلی این بازی نیاز به تسلط بر سیستم‌های مختلف مبارزه‌ای دارد و فراگیری ترکیبی از مکانیک‌های جنگ تن به تن، اسحله‌ی سبک و سنگین و حتی شمشیر برای ادامه دادن روند بازی بسیار مهم است. در نتیجه، تجربه‌ای که استودیوی خالق این بازی روی آن تاکید دارد، بسیار جالب‌تر از فشردن چندین دکمه به صورت مداوم است. طبق وعده‌های تیم سازنده، این بازی میزبان گیم‌پلی‌‎ای عمیق و فنی‌ خواهد بود و گیمرها باید راه خود را برای فراگرفتن مکانیک‌های آن طی کنند.

بازی Wanted Dead تمرکز زیادی روی داستان خود دارد و این بخش از محتوای خود را به یک هفته از زندگی افسر هانا استون و “Zombie Squad” اختصاص داده است. این پلیس نخبه‌ی ساکن در هنگ‌کنگ، به عنوان یک واحد تخصصی خارج از مرزهای سنتی نیروهای پلیس کار می‌کند. هدف او کشف یک توطئه‌ی بزرگ است و تریلرهای گیم‌پلی‌ای که تاکنون از این بازی دیده‌ایم نیز به معمایی پیرامون پیشینۀ مرموز قهرمان Wanted: Dead اشاره می‌کنند و گویی حقیقتی ناگفته در دل آن وجود دارد. شاید هانا نمی‌داند که یک سایبورگ است؟ البته در این صورت تنها با یک پیچش داستانی که مستقیماً از دل Blade Runner برگرفته شده است مواجه خواهیم شد.

داستان بازی The Quarry در کمپ تابستانی Hackett Quarry جریان دارد. تابستان تمام شده است، بچه‌ها به خانه‌هایشان بازگشتند و حال نوبت به کاراکترهای داستان ما می‌رسد که کمپ را ترک کنند و به خانه‌هایشان بروند اما در طی اتفاقاتی متوجه می‌شوند که ماشین‌شان دچار مشکل شده است و به همین دلیل مجبور می‌شوند یک شب دیگر را نیز در این کمپ سپری کنند، غافل از آن که بدانند این کمپ چه تاریخچه‌ی تاریکی را در دل خود پنهان نگه داشته است. پس از تاریک شدن هوا کاراکترهای بازی به سرعت متوجه می‌شوند که کسی یا چیزی امنیت آن‌ها را تهدید می‌کند اما تا صبح راه فراری از کمپ ندارند.

شما در این بازی در نقش ۹ کاراکتر مختلف بازی خواهید کرد و در کنار آن‌ها شاهد تعداد زیادی از کاراکترهای فرعی و مکمل هستیم که توسط نام‌های آشنایی همچون Ted Raimi و یا David Arquette از سری فیلم‌های Scream ایفای نقش شده‌اند. لازم به ذکر است که مرگ و زندگی تمامی این کاراکترها به انتخاب‌های شما در طول بازی بستگی دارد و برای کمک به شما در این زمینه همچون بسیاری دیگر از عناوین این استودیو، شما با پیدا کردن کارت‌هایی در محیط بازی توانایی دیدن آینده و اتفاقاتی که ممکن است در اثر انتخاب‌های شما پیش بیاید را مشاهده کنید.

در بازی The Quarry به دلیل عجله‌ی بازی در فاش کردن بسیاری از جزئیات داستانی، آن حس کنجکاوی و ترس بسیار کمرنگ‌تر می‌شود و دقیقا همچون بسیاری از فیلم‌های ترسناک امروزی قابل پیش‌بینی می‌شود. همچنین پرده برداشتن سریع آن از اتفاقاتی که در حال رخ دادن است باعث شد آن حس خطر ناشناخته‌ای که در Until Dawn تجربه‌اش کردم را در این بازی نداشته باشم و همین موضوع تا حدودی از ترس بازی نیز کاست.

یکی از خصوصیات این بازی نسبت به عناوین دیگر Supermassive Games، روند کاملا سینماتیک آن است. این موضوع می‌تواند برای دسته‌ای از پلیرها خوش‌آیند و برای دسته‌ای دیگر آزار دهنده باشد. سینماتیک بودن بازی به درگیر کننده بودن هرچه بیشتر بازی کمک می‌کند که موضوع بسیار مطلوبی است اما در عین حال همانطور که بالاتر اشاره کردم، تعامل پلیر با محیط بازی را بسیار کاهش می‌دهد. گاهی اوقات خود را در بخش‌هایی از بازی می‌یابید که کاملا همچون یک فیلم در حال پخش است و شما هیچ کنترلی روی کاراکتر‌های بازی ندارید. ساختار کلی بازی به قدری به سمت یک فیلم سوق دارد که گاهی اوقات جدا فراموش می‌کردم که در حال تجربه‌ی یک بازی ویدیویی هستم.